Chichén Itzá is één van de allermooiste ruïne steden die we gezien hebben. De kalksteen waaruit veel gebouwen gemaakt zijn, geeft een prachtig wit effect. Hierboven een foto van de El Castillo tempel, gezien vanaf de 'Groep van de 1000 Pilaren'. De El Castillo tempel in trap piramide vorm is rond 800 gebouwd door de Maya's over een oudere piramide heen. De tempel is in feite een wat lijvig uitgevallen kalender. Hier is toenmaals goed over nagedacht: de 18 niveaus corresponderen met de 18 maanden waaruit de Maya kalender bestond, het totale aantal treden is 365 en het aantal separate vlakken op de zijkanten van de piramide aangebracht is 52, dit was het aantal jaren in een soort Maya eeuw equivalent. We hebben tijdens de beklimming niet alles nageteld, want al waren we ruim op tijd om de grootste hitte te vermijden, het klimmen kostte de nodige inspanning!

Chichén Itzá betekent in Maya: 'bronnen van de Itzá'. Chichen Itza (of in ieder geval het zuidelijke gedeelte) werd gebouwd door de Itzáes, een Mayagroep, die een variant van het Yukateeks Maya spreekt (het verschil is vergelijkbaar met Vlaams en (Noordelijk)Nederlands). Het Itzá wordt heden ten dage nog steeds gesproken, bv in het dorp San José. Net als in Uxmal was de watervoorziening in Chichén Itzá een probleem. Men was vooral aangewezen op onderaardse watervoorziening, bronnen die gevormd waren door het instorten van stukken kalksteen. De Heilige Cenote is zo'n bron, 60 meter diameter en 35 meter diep. Men bracht hier mensenoffers aan de regengod, waarbij jong volwassenen tezamen met goud en jade offergaven in de bron geworpen werden. In 1904 vond Edward Thompson - een Amerikaan die het gehele opgravinggebied gekocht had - bij het dreggen van de bron ladingen skeletten en offergaven. Helaas gaat ons beeld van die vredelievende Maya's nu definitief verloren.

Chichén Itzá dateert uit de zesde eeuw en bleef een belangrijk religieus centrum tot circa 1200 na Christus. Veel van de gebouwen die we nu bewonderen zijn gebouwd of herbouwd in de Laat Klassieke Periode. Eén van de oudere gebouwen is het Nonnenhuis, zie linksboven.  Rond de tiende eeuw raakte de stad tijdelijk in verval na een massaal vertrek van de Maya bevolking - je raadt het al: de redenen zijn niet duidelijk en de geleerden zijn het zelfs oneens of de stad überhaupt in verval raakte...). Wat wel duidelijk is dat de eerder genoemde landbouwproblemen - ontstaan door te intensieve landbouw - in de 'Puuc sites' geen rol speelden, aangezien de bodems bijzonder vruchtbaar zijn.

In de elfde eeuw trokken de Maya's weer terug, direct gevolgd door Tolteekse bezetters. Ook hierover heerst weer massale onzekerheid onder de geleerden, tegenwoordig doen zelfs ideeën opgang dat de Maya's alleen handel bedreven met de Tolteken uit Centraal Mexico en dat hierdoor cultuuruitwisseling optrad. Naar mijn idee was de sfeer in Chichén Itzá, vergeleken met de andere Maya sites die we bezocht hebben, duidelijk oorlogszuchtiger. Zo zie je bijvoorbeeld veel versieringsmotieven als krijgers, adelaars (die harten uit levende mensen rukken) en doodshoofden (zie linksboven). Ook zien we hier voor het eerst buiten het museum afbeeldingen van Quatzalcoatl, de gevederde slang in mensengedaante die bij de Tolteken, Mixteken en Azteken de god van het water, de vruchtbaarheid, sterren, maan en wind was. Zelfs het Platform van Venus in Tolteekse stijl, zie rechtsboven, ziet er niet echt vredelievend uit!

Ook regengod Chac is veelvuldig aanwezig, hier rechts een prachtige close-up!

Op de Tempel der Krijgers prijkt een beroemde Chac-Mool (regengod in mensengedaante, houdt een offerschaal in zijn handen), waarvan de prachtigste foto's in allerlei reisgidsen staan. Natuurlijk vinden wij het hoogstnoodzakelijk om onze eigen interpretatie hieraan toe te voegen, probleem is alleen dat de piramide tempel tegenwoordig niet meer beklommen mag worden! Verhoogde moeilijkheidsgraad. Ik houd me altijd keurig aan de regels zoals intimi weten, en maak dus van een afstandje met de telelens een fotootje, zie links. Diverse groepsgenoten wordt de verleiding echter te veel en zij sjezen met deze reis nog niet eerder vertoonde snelheid de treden op, om aan de voeten van Chac-Mool liggend dè foto te maken. Rechtsonder Harry's versie.

Harry viel kennelijk niet zo op, maar Trudy, ook onweerstaanbaar naar boven gelokt, had pech. Daar kwam de man met het fluitje, deze keer rondflitsend op een fietsje. Wild op zijn fluitje blazend zette hij de achtervolging in. Trudy had echter een dermate riante voorsprong, dat de zwaar gefrustreerde opzichter zich op de achterblijvende, geheel onschuldige Sjan wierp (hoewel, onschuldig is niet helemaal juist, Sjan was ook zwaar in verleiding, wat misschien de anders zo brave (?) Trudy tot heldendaden aanzette). Sjan kreeg uitgebreid te horen welke sancties er al niet opgelegd zouden worden aan deze wetteloze Nederlanders, als hij ze tenminste te pakken zou krijgen!

Verder ook hier weer leguanen die keurig poseerden als je ze tenminste niet over het hoofd zag, wat zelfs op een afstand van twee meter makkelijk kon gebeuren!

Nu is het tijd om uit te rusten op Isla Mujeres!