Bhaktapur, pagina 1 van 3

Bhaktapur

Bhaktapur is één van de drie Koningssteden van de vallei van Kathmandu. We wilden alle drie de steden bezoeken en aangezien we al (vanaf Holland) een hotel in Kathmandu gereserveerd hadden voor het eind van onze reis, begonnen we in Bhaktapur. Tegen het eind van de middag kwamen we in Bhaktapur aan. We vonden een niet al te grote kamer met een badkamer waar het weer mogelijk is toiletgang en douchen te combineren... Maar het hotel is in het centrum van Bhaktapur en heeft een mooi dakterras, daarom was het onze eerste keus. Het dakterras bestaat in feite uit drie niveaus. Terwijl Jacques zijn biertje drinkt op nivo 1 sjees ik naar het hoogste punt, vanwaar ik een prachtig uitzicht heb over Taumadhi Tole, het plein direct grenzend aan Durbar Tole, het centrum van Bhaktapur. Het plein is bijna helemaal gevuld met tempels, een ongelofelijk gezicht als je het voor het eerst ziet. Beneden op het plein lopen ladingen toeristen rond, op de voet gevolgd door lokale studenten, die schilderijtjes willen verkopen of een directe donatie willen krijgen voor hun school. Het is leuk om met hen te praten en je kan er ook nog van af komen, al is dit niet makkelijk!

In de late namiddag is het licht perfect en ik neem ladingen foto's, zowel overzichten vanaf het dakterras als details van één van de tempels. Vooral de hoge Nyatapola tempel met z'n enorme standbeelden en de Bhairabnath tempel met de klokken bovenop zijn zeer mooi in dit gouden licht. In Bhaktapur mogen geen auto's rijden en ook, hoe zalig, geen fietsriksja's! Geen riksja's betekent ook geen riksja bestuurders die al de tijd aan je hoofd zeuren! Bhaktapur is een heel rustig, tijdloos stadje. Er staan fantastische tempels, er zijn veel vriendelijke mensen, bijna geen lawaai (vergeleken met Kathmandu, alles is relatief!) en Bhaktapur wordt gekenmerkt door een soort middeleeuwse atmosfeer. Tegen de avond keren de meeste toeristen terug naar Kathmandu. Bhaktapur valt tamelijk plotseling in slaap. Om tien uur 's avonds zijn de straten uitgestorven, dus verwacht niet te veel van het nachtleven van Bhaktapur!

We lopen naar Tachupal Tole om iets te eten. Het is simpeler dit plein te vinden dan ik dacht (dit gebeurt vrijwel nooit, meestal is het andersom!), een leuke wandeling vanaf ons hotel door een hoofdstraatje met veel bochten, steeds weer uitkomend op nieuwe pleintjes, water reservoirs (Pokhari) midden op het plein, meerdere tempels steeds rondom. Kinderen spelen voor een grote tempel in het midden van het plein. Jongens spelen verstoppertje tussen de grote pilaren en beelden van olifanten en koningen, meisjes zijn aan het touwtje springen op de vlakke marmeren stenen voor de tempel. Het licht wordt steeds zwakker, de kinderen verdwijnen en iedereen keert terug van z'n werk. Nu en dan wordt de stilte bruut verstoord door een soort tractor met een lange stuur-as en een grote aandrijfriem die de motor met het voorwiel verbindt. Het doet me een beetje denken aan een Mad Max film, SF in een soort Middeleeuwse-na-de-bom-sfeer als je begrijpt wat ik bedoel?

De volgende morgen worden we nog voor zeven uur wakker. Het is bewolkt, later ontdekken we dat het iedere morgen mistig is in de Kathmandu vallei tot circa half negen, als de zon sterk genoeg wordt om de mist te verdrijven. De mist heeft zowel natuurlijke oorzaken - de kou van de bergen en de relatieve warmte van de vallei - als menselijke: de vervuiling. Ik kijk uit ons kamerraam en zie beneden een groentemarkt in volle gang. Veel vrouwen, overal kleuren, groenten liggen op kleden op de grond, men weegt de koopwaar af met ouderwetse weegschalen en zilveren gewichtjes, mannen dragen zware zakken vol graan op een juk over hun schouders. Geen toeristen om de sfeer te verpesten, tenminste nog niet, want daar ga ik zeer snel een einde aan maken, ik moet gewoon een paar foto's nemen!

Na ons ontbijt nemen we een kijkje op Durbar Tole, het plein naast het onze. Jacques vond het erg jammer dat we in India geen tijd hadden gehad om de erotische tempels van Khajuraho te bezoeken en toen we ook nog een tempel in Varanasi met erotisch snijwerk niet konden bezoeken vanwege het hoge waterpeil van de Ganges, was hij echt erg teleurgesteld.

Hier lag een taak voor mij! Dus ik zocht alle erotische tempels op die er volgens onze LP in Nepal te vinden waren, en gelukkig vond ik er velen op onze route! Dus heeft Jacques nu bijna iedere tempel met erotische details gezien... Hindi tempels in Nepal hebben soms erotisch snijwerk op de dakstutten. Waarom men deze erotische details toevoegde is niet duidelijk, er zijn diverse theorieën, maar misschien vonden ze het gewoon leuk? Te simpel natuurlijk. In ieder geval vindt Jacques ze leuk, al is hij een beetje geshockeerd als ik foto's ga maken, gewapend met statief en telelens. Het snijwerk is nogal expliciet en laat weinig ruimte voor interpretaties! Check ook maar eens de rest van deze pagina's (Pashupatinath tempel) en de Kathmandu pagina's!

De beroemde ‘Golden Gate’ staat ook op Durbar Tole, de ingang van het Koninklijke Paleis en zeker een prachtige poort, vol delicaat snijwerk en prachtige gouden beelden, zoals je op deze foto's kan zien.