Kathmandu, pagina 1 van 4

Kathmandu

We hebben Hotel Malla vooraf vanuit Holland geboekt en zouden hier zeker niet logeren als we het nu moesten boeken, aangezien dat twee maal zo duur blijkt te zijn dan via onze reisorganisatie! Vanaf Pokhara wilden we nog een paar nachten extra reserveren, maar toen we hoorden dat we dan 200 dollar per nacht kwijt waren veranderden we snel van mening! Onze autoriksja bestuurder was zeer onder de indruk van de oprit van ons hotel en stopte buiten op straat, hij voelde zich niet op z'n gemak bij al die dure automobielen! Wij voelden ons ook al niet zo op ons gemak bij al die saluerende militairen die alsmaar deuren openden en zo. Uiteindelijk smokkelden we zelfs door via de tuin het hotel binnen te gaan, alleen omdat we de militaire portier zo gênant vonden. Aan de portier bij de oprit viel echter niet te ontsnappen, hij wist ons zelfs nadrukkelijk te groeten als we probeerden weg te glippen via de stoep die door een paar bosjes gescheiden werd van de weg...

Maar we hadden een prima kamer en een fantastische badkamer, en toen we een kleine sandwich bestelden bij een flink formaat bier in de tuin naast de mini-stupa (een beetje lokale sfeer kan nooit kwaad), in het gerenommeerde gezelschap van Engelse dames van zekere leeftijd (we zagen ladingen Engelse dames in de betere hotels, ook enkele bejaarde mannen, geld was kennelijk geen probleem en men was zeer gelukkig India en Nepal weer te zien), en toen de kelners vol respect bogen voor onze toch niet geheel nieuwe kleding, waren we weer helemaal gelukkig! Zoals je kan zien op deze foto. We vergaten alles over douchen in badkamers waar je het douchen kan combineren met de toiletgang. Heel efficiënt natuurlijk, als je tenminste niet eerst geëlektrocuteerd wordt (eigenlijk nog efficiënter), wat makkelijk kon gebeuren omdat enkele stopcontacten zich direct onder de douche bevonden! En nu overdrijf ik echt niet, want zelfs Jacques raakte bezorgd – mijn absolute norm dat ik met niets inbeeld… Maar goed, in dit hotel behoren al dit soort zorgen tot een grijs verleden!

Onze wandeltocht in Bhaktapur was een groot succes, dus dachten we dat een wandeling door Kathmandu ook wel aardig zou zijn... Natuurlijk hebben we inderdaad diverse wandelingen gemaakt hier in Kathmandu, verschillende LP routes volgend, maar ik kan niet zeggen dat deze tochten ook maar iets weg hadden van het relaxte sfeer inademen in Bhaktapur. De straten in Kathmandu zijn veel te smal voor al het verkeer, ladingen fietsriksja's, taxi's, motorfietsen, auto's, wandelaars, kontinu hoor je getoeter, piepend gerem en geroep, wolken van stof en uitlaatgassen hangen boven de straat en je botst alsmaar tegen andere wandelaars.

Zodoende heb je geen tijd over om te genieten van de prachtige tempels en alle andere interessante zaken direct om je heen. Geen sprake van mijmeren over de middeleeuwse atmosfeer, je wordt continu geconfronteerd met de twintigste eeuw! Het enorme lawaai, de stank, het vuil, de continue onrust om je heen, het duurt even voordat je eraan went! Het vuil is evenwel minder dan in India, aangezien de stad zelfs iedere ochtend schoongemaakt wordt! Zeer indrukwekkend en hierbij wil ik mijn waardering uitdrukken voor het doorzettingsvermogen van het gemeentebestuur van Kathmandu!

Onze wandeling brengt ons bij een tempel die in het midden staat van een door mensenhanden aangelegd meer: de Rani Pokhari tempel, een kleine Shiva tempel waar je niet binnen mag. Ik maak een foto door de tralies rondom het meer en hierboven zie je de vredige tempel. Vergeet niet dat ik midden in een vuilnisbelt stond, met smerige voeten, pogend me te concentreren op deze tempel terwijl ladingen mensen vlak langs me liepen, mijn oren vol van het lawaai van het verkeer en mijn neus vol met de geur van de vuilnisbelt... Hierna was ‘mini Swayambhunath’, een verademing, het is een kopie van Swayambhunath, waar we overmorgen heen gaan. Zo'n leuk speelterrein voor de kinderen, die onverantwoord snel rondjes cirkelen rond alle mini mini Stupas, waar de kleurige vlaggetjes vrolijk boven zwaaien.

Een positief punt van Kathmandu is zeker het uitgebreide culinaire spectrum! Je kan er zalig eten, gerechten uit vrijwel ieder land zijn verkrijgbaar! Het lijkt een beetje op Pokhara, alleen nog wat beter en het eten is heel erg veel beter dan in Bhaktapur (maar de rust van Bhaktapur en de indrukwekkende sfeer maken iedere culinaire tekortkoming meer dan goed!). Jacques test nog steeds de sizzling rum steak en oordeelt zeer positief over verschillende restaurants! We drinken zelfs nog wat wijn in een restaurant, een erg rare Nepalese wijn, maar aangezien we de smaak van Bordeaux verdrongen hebben, zijn we al blij met iedere drank die in de verte op wijn lijkt!

In Kathmandu stikt het van de fietsriksja's en natuurlijk vragen de bestuurders van deze fietsen je wel eens of je misschien nog ergens heen zou willen, maar ze zijn niet zo drammerig als in India - kennelijk weet en accepteert men hier inmiddels dat sommige toeristen 'gewoon' willen lopen. Maar als je wel ergens heen wilt, moet je stevig afdingen. Jacques was beledigd door de prijzen die hem in eerste instantie gerekend werden, ze dachten toch niet dat hij zó dom was?! Nu in ieder geval niet meer, aangezien hij z'n gedachten zeer duidelijk uitte, tenminste als ik dit vergelijk met zijn normaal vrijwel nooit geuite commentaar/klachten!