Agra, pagina 4 van 5
De volgende dag vergeten we alle narigheden gedurende ons bezoek aan Keoladeo Nationaal Park in Bharatpur, ongeveer 40 kilometers van Agra. We gaan met een taxi, aangezien we hierna nog Fatehpur City wilden bezoeken, de beroemde verloren stad. Keoladeo Nationaal Park is een vogelparadijs.
Na alle vervuilde lucht in Agra, Delhi en Jaipur is rondfietsen in dit park een zeer verfrissende ervaring!
Gewoonlijk huren we geen gidsen, maar voor dit park maken we een uitzondering in de hoop dat de gids ons diverse soorten vogels zal laten zien die we op onszelf nooit zouden ontdekken. En we werden zeker niet teleurgesteld!
Onze gids, Rakesh Solanki, een gediplomeerd ornithologist, weet precies waar hij alle vogels kan vinden en toont ons tenminste 50 verschillende soorten! Hij schijnt eerder aan te voelen waar de vogels zijn dan dat hij ze ziet, het kostte ons tenminste diverse minuten voordat we met een goede verrekijker de vogel die hij bedoelde konden vinden!
De gekleurde ooievaars hebben onze speciale interesse. Ze maken grote nesten in bomen die in het water staan, momenteel is er veel water, zo direct na de regentijd. Nu begrijpen we wel dat er zoveel kindertjes geboren worden in India! (Je weet natuurlijk waar de baby's vandaan komen? Zo niet, dan kan ik je uitleggen dat baby's bij de moeder thuisbezorgd worden door juist deze ooievaars. Dit moet ook wel kloppen: toen er minder ooievaars in Nederland nestelden kwamen er steeds minder Nederlandse baby-tjes, het gaat nu weer wat beter, zowel dus met de ooievaars als met de baby's! In India worden er nog net evenveel baby-tjes geboren als altijd...)
Verder hebben we pelikanen gezien, ibissen, honingzuigers met enorme ingenieus gevlochten hangende nesten, spechten, een giftige hagedis, lepelaars, waterslangen, eenden uit Kashmir, indrukwekkende zeer stille uilen met maar één oog open (zonder gids zouden we beide uilen nooit gezien hebben) en natuurlijk de amusante tamme eekhoorntjes, die we ook al in de tuinen van diverse hotels zagen.
Gedurende onze tour vertelt Rakesh ons niet alleen alles over vogels, hij beantwoordt ook nog al onze vragen over gearrangeerde huwelijken - ik heb geen idee wie over dit onderwerp begonnen is (ik toch zeker niet?). Zijn ouders hebben zijn eigen huwelijk geregeld toen hij nog een teenager was, zijn vrouw was zelfs nog maar tien jaar oud! Het huwelijk werd voltrokken, maar hij moest nog zeven jaar wachten (hoe bijbels) tot ze samen mochten wonen. Hij is nu heel erg gelukkig en heeft geen enkele twijfel over dit systeem van gearrangeerde huwelijken. Ik begin me af te vragen of je kansen om gelukkig te worden echt zoveel groter worden als je zelf mag kiezen? En - in het geval van gearrangeerde huwelijken kan je altijd nog je ouders de schuld geven! (Dat kan trouwens altijd!)
In het begin van de middag vertrekken we naar Fatehpur Sikri. Ideaal, zo'n taxi voor jezelf. Zo kan je allerlei plaatsen bezoeken op één dag wat absoluut niet mogelijk geweest was als je met het openbaar vervoer had moeten reizen. En we betalen maar 35 gulden (16 euro) voor een hele dag met de taxi! In India zijn we echt rijk!
Fatehpur Sikri is een spookstad. Het was een hoofdstad van het Mongoolse rijk gedurende de regering van Akbar rond 1575. Fatehpur Sikri was enkel gedurende 15 jaren de hoofdstad, zowel het einde als het begin van deze periode is niet geheel duidelijk. Het feit dat de stad maar kort bewoont is geweest, geeft ons de kans om een echte Mongoolse stad te bewonderen, zoals die meer dan 400 jaar geleden geweest moet zijn. We hadden geluk dat het heel rustig was (het was natuurlijk midden op de dag en enorm heet - hoe komt het toch dat wij Nederlanders altijd overal midden op de dag zijn?) en we hadden dus alleen de spoken om rekening mee te houden. Deze spoken vonden het leuk om verstoppertje met ons te spelen, misschien was één van de spoken wel de geest van de Keizer, die heeft een heel gebouw met vele pilaren en verborgen kamertjes gebouwd, alles prachtig gedecoreerd, om verstoppertje te spelen met de dames van zijn harem. Het verleden begon opeens te leven voor Jacques!
Het laatste deel van Fatehpur Sikri wat we gingen bekijken was de Jama Masjid, de Dargah Moskee. Heel erg mooi, maar hoe jammer dat je geen entreekosten hoeft te betalen! Wij zijn erg Nederlands, dus we trachten iedere betaling zoveel mogelijk te vermijden. Maar in India geven we de voorkeur aan betalen, omdat we dan alleen te maken hebben met een aantal professionele of wat minder professionele gidsen. Als je niets hoeft te betalen duiken er overal 'studenten' op, die graag hun 'Engels willen oefenen'. Ze leggen omstandig uit dat ze geen echte gidsen zijn en ook echt geen geld willen, tenminste, totdat je tracht te vertrekken zonder hen te betalen! Trouwens, het is zeker niet alleen het betalen dat het probleem is. Vaak willen we gewoon rustig rondlopen om van de prachtige entourage te genieten, zonder continu iemand dingen te horen uitleggen.
Ik maak een foto van een paar kinderen, ze leken zo lief maar helaas - sorry dat ik dit moet zeggen - het karakter van het meisje in het midden heeft niets liefs in zich maar lijkt wat op een soort mix tussen een pitbull en een haai. Het is heel triest dat kinderen gedwongen worden om zo te leven, scholing is niet gratis in India en je kan dus - zeker op de korte termijn - heel wat meer geld verdienen met bedelen dan met naar school gaan. Het kaste systeem in India, nog steeds heel levend, belemmert veranderingen. Als je gelooft dat het je eigen schuld is dat je in deze levenssituatie geboren bent, omdat je je niet goed gedragen hebt in je vorige leven en dus gelegenheid tot verbetering moet krijgen, dan kan niemand je helpen natuurlijk. Dit doet me een beetje denken aan sommige 'Christelijke' theorieën, die belijden dat je je heel gelukkig mag prijzen als je arm bent en niets weet, aangezien de rijken en diegenen die veel kennis hebben een veel kleinere kans hebben om de hemel te bereiken (iets met kamelen en naalden of zo)...