Agra,
pagina 4 van 5
De volgende dag vergeten we alle narigheden gedurende ons bezoek aan Keoladeo Nationaal Park in Bharatpur, ongeveer 40 kilometers van Agra. We gaan met een taxi, aangezien we hierna nog Fatehpur City wilden bezoeken, de beroemde verloren stad. Keoladeo Nationaal Park is een vogelparadijs.
Na alle vervuilde lucht in Agra, Delhi en Jaipur is
rondfietsen in dit park een zeer verfrissende ervaring!
Gewoonlijk huren we geen gidsen, maar voor dit park maken we een uitzondering in de hoop dat de gids ons diverse soorten vogels zal laten zien die we op onszelf nooit zouden ontdekken. En we werden zeker niet teleurgesteld!
Onze gids, Rakesh Solanki, een gediplomeerd
ornithologist, weet precies waar hij alle vogels kan vinden en toont ons
tenminste 50 verschillende soorten! Hij schijnt eerder aan te voelen waar de vogels zijn
dan dat hij ze ziet, het kostte ons tenminste diverse minuten voordat we met een goede
verrekijker de vogel die hij bedoelde konden vinden!
De gekleurde ooievaars hebben onze speciale interesse. Ze
maken grote nesten in bomen die in het water staan, momenteel is er veel water, zo direct
na de regentijd. Nu begrijpen we wel dat er zoveel kindertjes geboren
worden in India! (Je weet natuurlijk waar de baby's vandaan komen? Zo niet, dan kan ik je
uitleggen dat baby's bij de moeder thuisbezorgd worden door juist deze ooievaars. Dit moet
ook wel kloppen: toen er minder ooievaars in Nederland nestelden kwamen er steeds minder
Nederlandse baby-tjes, het gaat nu weer wat beter, zowel dus met de ooievaars als met de
baby's! In India worden er nog net evenveel baby-tjes geboren als altijd...)
Verder hebben we pelikanen gezien, ibissen, honingzuigers met
enorme ingenieus gevlochten hangende nesten, spechten, een giftige hagedis, lepelaars,
waterslangen, eenden uit Kashmir, indrukwekkende zeer stille uilen
met maar één oog open (zonder gids zouden
we beide uilen nooit gezien hebben) en natuurlijk de
amusante tamme eekhoorntjes, die we ook al in de tuinen van diverse hotels zagen.
Gedurende onze tour vertelt Rakesh ons niet alleen alles over
vogels, hij beantwoordt ook nog al onze vragen over gearrangeerde huwelijken - ik heb geen
idee wie over dit onderwerp begonnen is (ik toch zeker niet?). Zijn ouders hebben zijn
eigen huwelijk geregeld toen hij nog een teenager was, zijn vrouw was zelfs nog
maar tien jaar oud! Het huwelijk werd voltrokken, maar hij moest nog zeven jaar wachten
(hoe bijbels) tot ze samen mochten wonen. Hij is nu heel erg gelukkig en heeft geen enkele
twijfel over dit systeem van gearrangeerde huwelijken. Ik begin me af te vragen of je
kansen om gelukkig te worden echt zoveel groter worden als je zelf mag kiezen? En - in het
geval van gearrangeerde huwelijken kan je altijd nog je ouders de schuld geven! (Dat kan
trouwens altijd!)
In het begin van de middag vertrekken we naar Fatehpur Sikri. Ideaal, zo'n taxi voor jezelf. Zo kan je allerlei plaatsen bezoeken op één dag wat absoluut niet mogelijk geweest was als je met het openbaar vervoer had moeten reizen. En we betalen maar 35 gulden (16 euro) voor een hele dag met de taxi! In India zijn we echt rijk!
Fatehpur Sikri is een spookstad. Het was een hoofdstad van het Mongoolse
rijk gedurende de regering van Akbar rond 1575. Fatehpur Sikri was enkel gedurende 15
jaren de hoofdstad, zowel het einde als het begin van deze periode is niet geheel
duidelijk. Het feit dat de stad maar kort bewoont is geweest, geeft ons de kans om een
echte Mongoolse stad te bewonderen, zoals die meer dan 400 jaar geleden geweest moet zijn.
We hadden geluk dat het heel rustig was (het was natuurlijk midden op de dag en enorm heet
- hoe komt het toch dat wij Nederlanders altijd overal midden op de dag zijn?) en we
hadden dus alleen de spoken om rekening mee te houden.
Deze spoken vonden het leuk om
verstoppertje met ons te spelen, misschien was één van de spoken wel de geest
van de Keizer, die heeft een heel gebouw met vele pilaren en verborgen kamertjes gebouwd,
alles prachtig gedecoreerd, om verstoppertje te spelen met de dames van zijn harem. Het
verleden begon opeens te leven voor Jacques!
Het laatste deel van Fatehpur Sikri wat we gingen bekijken
was de Jama Masjid, de Dargah Moskee. Heel erg mooi, maar hoe jammer dat je geen
entreekosten hoeft te betalen! Wij zijn erg Nederlands, dus we trachten iedere betaling
zoveel mogelijk te vermijden. Maar in India geven we de voorkeur aan betalen, omdat we dan
alleen te maken hebben met een aantal professionele of wat minder professionele gidsen.
Als je niets hoeft te betalen duiken er overal 'studenten' op, die graag hun 'Engels
willen oefenen'. Ze leggen omstandig uit dat ze geen echte gidsen zijn en ook echt geen
geld willen, tenminste, totdat je tracht te vertrekken zonder hen te betalen! Trouwens,
het is zeker niet alleen het betalen dat het probleem is. Vaak willen we gewoon rustig
rondlopen om van de prachtige entourage te genieten, zonder continu iemand dingen te horen
uitleggen.
Ik maak een foto van een paar kinderen, ze leken zo lief maar
helaas - sorry dat ik dit moet zeggen - het karakter van het meisje in het midden heeft
niets liefs in zich maar lijkt wat op een soort mix tussen een pitbull en een haai. Het is
heel triest dat kinderen gedwongen worden om zo te leven, scholing is niet gratis in India
en je kan dus - zeker op de korte termijn - heel wat meer geld
verdienen met bedelen dan met naar school gaan. Het kaste systeem in India, nog steeds
heel levend, belemmert veranderingen. Als je gelooft dat het je eigen schuld is dat je in
deze levenssituatie geboren bent, omdat je je niet goed gedragen hebt in je vorige leven
en dus gelegenheid tot verbetering moet krijgen, dan kan niemand je helpen natuurlijk. Dit
doet me een beetje denken aan sommige 'Christelijke' theorieën, die belijden dat je je heel gelukkig mag prijzen als je arm bent en niets weet, aangezien de rijken en diegenen die veel kennis hebben een veel kleinere kans hebben om de hemel te bereiken (iets met kamelen en naalden of zo)...